พี่แจบอมยองแจอยากกินสลัด
อย่าคาดหวังนะ เป็นฟิคกะดึก เมื่อเราอยู่ที่ทำงานคนเดียวแถมใช้ไอแพดที่ทำงานพิมพ์อีกต่างหาก
ปล.ผักเขียวๆที่ใส่สลัดเค้าเรียกไรไม่รู้อ่ะเราไม่กินผัก แล้วก็มะเขือเทศลูกเล็กๆนึกออกป่ะ เขาเรียกไรนะ มะเขือเทศสีดา(?) นั่นแหละที่มันเม็ดเท่านิ้วโป้ง
เชิญบันเทิงกับสลัดเพื่อสุขภาพกันเถอะ โก โก~~~
.
.
.
.
"พี่แจบอมยองแจอยากกินสลัด"
เสียงเรียกของเด็กน้อยดังขึ้นเมื่อเจ้าตัวก้มลงไปมองดูของในตู้เย็นก่อนจะตะโกนบอกอีกคนที่วางถุงต่างๆที่ได้มาจากการช็อปปิ้งไว้บนเค้าท์เตอร์ครัว
"ได้สิแต่ยองแจต้องช่วยพี่เตรียมของนะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไป"
คนเป็นพี่ไล่คนน้องออกไปก่อนจะหยิบเอาวัสดุอุปกรณ์สำหรับทำสลัดมาไว้บนเคาท์เตอร์โดยผลักเอาถุงที่วางไว้ก่อนหน้าไปไว้อีกทางนึง
ผ่านไปซักพักยองแจก็กลับเข้ามาในครัวด้วยเสื้อกล้ามแขนกว้างสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีดำพร้อมทั้งผ้ากันเปื้อนมีน้ำตาลครีมที่เขาและแจบอมเป็นคนช่วยกันเลือกคล้องไว้ที่คอก่อนจะก้าวไปยืนข้างๆแจบอมที่กำลังหั่นผักสีเขียวอยู่
"ทำไมแต่งตัวแบบนี้"
ทันทีที่แจบอมเห็นก็หันไปถามก่อนจะมองอีกคนไม่วางตาเพราะว่าถ้ามองในมุมของเขาไม่ต่างอะไรกับว่าคนตัวเล็กใส่ผ้ากันเปื้อนแค่ผืนเดียว
"มีอะไรให้ช่วยไหมเนี่ย อุตส่าห์แต่งเต็มยศเลยนะ" คนตัวเล็กหันไปถามก่อนที่ร่างสูงจะยกยิ้มที่มุมปากพร้อมกับเอ่ยประโยคคำสั่งกับคนตัวเล็ก
"ไปเอาแครอทในตู้เย็นมาปลอกให้หน่อยสิ"
ร่างสูงเอ่ยเสียงนุ่มที่ข้างหูก่อนจะเป่าลมหายใจอุ่นๆ ใส่ให้อีกคนย่นคอหนีแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหยิบแครอทออกมาปลอก
แต่มีหรอคนอย่างอิมแจบอมจะปล่อยให้อีกคนปลอกเฉยๆ
"พี่แจบอมหยุดเลย" คนตัวเล็กเอ่ยเมื่่ออีกคนเริ่มมือไม้อยู่ไม่สุก ทั้งลูบไล้และตอนนี้ถึงขั้นจะพยายามล้วงเข้าไปในเสื้อตัวบาง
"พี่ว่าพี่สอนยองแจทำสลัดดีกว่านะ ก่อนอื่นก็ต้องเตรียมชามให้พร้อม"
พูดจบอิมแจบอมก็ผลักร่างเล็กให้หลังแนบกับเค้าเตอร์ก่อนจะหยิบเอาผักสีเขียวสดที่หั่นไว้ขึ้นมา
"เขาบอกว่าต้องกินผักสามสีถึงจะมีประโยชน์" พูดจบก็นำผักลูบไล้ไปในเสื้อก่อนจะใช้อีกมือดึงเสื้อและกางเกงออกไปอย่างรวดเร็ว
"พะ พะ พี่ แจ..แจบอมมม ไม่เล่น อื้ออออออ"
ไม่ทันได้พูดเมื่อร่างสูงเลือกจะปิดปากคนตัวเล็กด้วยปากของเขาก่อนจะทิ้งเจ้าผักใบเขียวไว้บนเค้าเตอร์และเปลี่ยนเอามะเขือเทศลูกเล็กๆมาถือไว้ในมือ
"ต่อไปก็สีแดง" พูดจบก็นำมะเขือเทศไปไล้วนที่ช่องทางหลัง ร่างเล็กเกร็งแน่นเมื่อความเย็นของเจ้ามะเขือเทศที่เพิ่งออกมาจากตู้เย็นถูไถไปยังส่วนต้องห้าม ก่อนที่ส่วนหน้าของเจ้าตัวเริ่มจะมีปฏิกิริยาตอบสนองทั้งๆที่ไม่ได้แตะต้องเรียกรอยยิ้มร้ายๆ ของอีกคนได้เป็นอย่างดี และเมื่อคนตัวเล็กเริ่มเกิดอารมณ์ร่วมแล้วร่างสูงจึงไม่รอช้าที่จะส่งมะเขือเทศลูกน้อยจนมันผลุบหายเข้าไปในช่องทางหลัง
"อื้อออออ"
ร่างเล็กได้แต่ส่งเสียงออกมาก่อนที่ลูกที่สอง...สาม และ สี่จะพากันหายไปยังช่องทางสีหวาน
"พะ พะ พี่แจบอมมันอึดอัด "
ร่างเล็กเสียงสั่นเมื่อมะเขือเทศสีแดงเข้ามาอยู่ในร่างกาย แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุเมื่อได้ยินคำว่า "อึดอัด" ของคนตัวเล็กแจบอมก็เลือกที่จะเมินเฉยและส่งนิ้วยาวๆของตัวเองเข้าไปทักทายกับมะเขือเทศที่อยู่ด้านใน ทำให้มะเขือเทศที่อยู่ด้านในกระทบกับบางสิ่งด้านใน
"อื้อออออออ พะ. พะ. พี่. พี่แจบอม. อื้ออออ. "
ยิ่งเสียงครวญครางดังขึ้นเท่าไหร่ร่างสูงก็ยิ่งได้ใจขยับวนนิ้วภายในไวขึ้นเท่านั้น และเมื่อสังเกตุว่าส่วนหน้าของร่างเล็กมีน้ำปริ่มออกมาร่างสูงจึงถอนนิ้วออกมาก่อนจะใช้สายตาไปยังผักสีส้มที่วางอยู่
"เอาหล่ะยองแจมาถึงผักสีส้มกันเถอะ" พูดจบก็นำแครอทที่คนตัวเล็กปลอกมาถือไว้ในมือก่อนจะใช้อีกมือกอบกุมส่วนหน้าของคนตัวเล็กไว้พร้อมทั้งขยับไปมาอย่างหนักหน่วงสลับใช้นิ้วคลึงที่ส่วนปลายก่อนจะค่อยๆน้ำผักสีส้มไปจ่อที่ช่องทางหลังร่างเล็กอีกครั้ง
"ไม่เอานะพี่แจบอม มันอึดอัด"
ยองแจปฎิเสธเสียงดังเมื่อรู้ว่าอิมแจบอมจะคิดทำอะไรต่อไป
แต่ก็อย่างว่าปีศาจก็คือปีศาจยิ่งห้ามก็เหมือนที่เคยบอกว่าคือยิ่งยุ จบประโยคของยองแจ แจบอมก็ส่งเอาแครอทหัวใหญ่ไปในช่องทางหลังของคนตัวเล็กขยับเข้าออกอย่างรวดเร็วเรียกเสียงครางลั่นสลับกับเสียงกระทบกันของผักทั้งสองสีในช่องทางหลัง ก่อนที่ทุกอย่างก็มาถึงจุดที่คนตัวเล็กจะทนไหว ร่างกายสั่นเบาๆก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือของร่างสูง
"นี่มันน้ำสลัดครีมนี่หน่า ที่นี้ก็พร้อมเสิร์ฟ พี่จะทานละนะ"
อิมแจบอมเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะเริ่มทำการกินสลัดตรงหน้าของเขา
เอ้อ...จบเถอะ
repost 29/11/2015
With love !*hpg
