One Night Stand #ฟิคเสภา

One Night Stand

Couple : Jaebum x Youngjae

คำเตือน : กรุณาอ่านเป็นกลอนแปด

ปล. อนุรักษ์ให้คนไทยรักในสิ่งที่บรรพบุรุษให้ไว้

ปล.มีบทนึงผิดหลักไปหน่อยเรื่องเสียงวรรณยุกต์จงมองข้ามไปนะ

          เมื่อนิทราราตรีเริ่มมาเยือน                                  สองเท้าเคลื่อนเข้าผับสนุกสนาน

ทั้งคนกินเหล้ายามราตรีหลังเลิกงาน                                  หรือเพียงสานสัมพันธ์เพียงข้ามคืน

            เสียงเพียงดังเคล้ากลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่                    เป็นดั่งเช่นราตรีมิหลับใหล

คนตัวเล็กเหล้าปากกวาดตาไป                                         เห็นร่างใหญ่เข้ามาทางประตู

            อิมแจบอมคือชื่อชายคนนั้น                                  ความสัมพันธ์คลุมเครือที่เป็นอยู่

อีกยังเคยแนบชิดไร้คนรู้                                                    ไม่ใช่คู่ชีวิตเช่นคู่ใคร

            เข้ามาใกล้เป้าหมายยิ่งเห็นชัด                              ยองแจซัดเหล้าเข้าปากหมดแก้วใส

แล้วเดินแทรกโซเซแซงเข้าไป                                             แล้วจ้องไว้ให้เป้าหมายไม่คลาดตา

            เดินมาหยุดตรงหน้าคนตัวสูง                                ก่อนจะจูงแล้วผลักเข้าข้างฝา

ปากประกบโดยไร้คำพูดจา                                               ก่อนน้ำตาจะไหลหยดลงหางตา

            ทำไมถึงไล่กันได้อย่างนี้                                       แจคนดีจากนั้นพี่เฝ้ามองหา

แล้วทำไมเอ่ยไล่หายไม่พูดจา                                           คนอุตส่าห์มอบใจไว้ให้ครอง

            ย้อนแรกเริ่มเรียก One Night Stand         เดินควงแขนไม่ได้ใจก็เศร้าหมอง

อยากจะเป็นเจ้าของอยากจับจอง                                     เป็นเจ้าของทั้งใจใช่เพียงตัว

            โปรดมาปรับความเข้าใจแจของพี่                         น้องคนดีพูดจบมือลูบหัว

อย่าได้ร้องให้จิตใจน้องขุ่นมัว                                           พี่มันชั่วแต่ขอน้องได้โปรดฟัง

            เดินออกมาจากผับสู่ถนน                                     คนสองคนต่างพาหาที่นั่ง

 แม้โกหกแต่ยองแจก็อยากฟัง                                           ใจมันสั่งให้เชื่อไม่ต้องกลัว

            อิมแจบอมเริ่มเอ่ยเรื่องจะเล่า                                เป็นเพราะเขาไร้สมองภายในหัว

ทั้งอีกคนทั้งเจ็บใจทั้งเจ็บตัว                                              เพราะเขาชั่วความบริสุทธิ์ฉกชิงไป

            ค่ำคืนนั้นเป็นเช่นค่ำคืนแรก                                  เขาฝืนแทรกสอดใส่ด้วยหลงใหล

ไร้ซึ่งคำบอกรักจากจิตใจ                                                  แถมตื่นมายังไล่ให้ไกลกาย

            แต่วันผ่านจิตใจเฝ้าเรียกหา                                  เหมือนแก้วตาจิตใจได้หล่นหาย

ค่ำคืนนั้นอาจเพราะเขาเมามาย                                        แต่ร่างกายจดจำช่างตราตรึง

            กลับไปค้นไปหาไม่ได้อยู่                                       ก็ไม่รู้ไปไหนแล้วจะถึง

หากวันนี้อยู่ตรงหน้าไม่คำนึง                                            เอ่ยคำหนึ่งคำว่ารักสลักใจ

            พี่รักน้องคนดีโปรดฟังพี่                                        อิมแจบอมรักคนดีได้ยินไหม

เพราะยองแจน้องเช่นดั่งดวงใจ                                         จะไม่ให้หลุดหายไกลห่างตัว

            หลังจากฟังจากปากชายคนนี้                               คนน้องที่รับฟังกลับว่ายหัว

ใจหนึ่งรักแต่อีกใจก็กลับกลัว                                            ถ้าหากตัวตอบรับแล้วจะทิ้งไป

            น้องฟังพี่สัญญาจะไม่ทิ้ง                                     ด้วยใจจริงไม่ยอมให้ไปไหน

หากใครยุ่งจะไล่ให้ห่างไกล                                              คนของใจจะปกป้องด้วยตัวเอง

            คนน้องนั่งน้ำตาไหลนองหน้า                               ปิดเปลือกตาฟังเสียงใจเคยคว้างเคว้ง

ใจดวงน้อยเริ่มไหวหวั่นสั่นโคลงเคลง                                เลิกหวั่นเกรงและเชื่อคนข้างกาย

            ย้อนกลับไปถึงเรื่องราวของคืนนั้น                        ความสัมพันธ์จากสติที่เลือนหาย

เดินชนคนตัวเล็กคว้ามาแนบกาย                                     ก่อนเดินหายจากสูงชนในสายตา

          อิมแจบอมดั่งโคศึกพิโรธโลก                                  ขยับโยกหมุนคว้านแทงซ้ายขวา

คนไม่เคยเจ็บช้ำน้ำออกตา                                              ขยับขาตามคนปรับขยับกาย

            ย้ำกระแทกปล่อยน้ำใส่คนล่าง                             ขาอ้ากว้างร่วงหล่นแรงหดหาย

เอ่ยปากไล่เมื่ออารมณ์เริ่มเสื่อคลาย                                 ไล่แยกย้ายคนแอบชอบให้ใจทั้งดวง

            หาคืนนี้ไม่เป็นเช่นคืนนั้น                                     ความสัมพันธ์ที่ก่อแสนจะหวง

ทั้งคำรักที่เอ่ยไม่หลอกลวง                                              ใจสองดวงเป็นหนึ่งเช่นกับกาย

            จูบกระชับไล้เรียวลิ้นรอบขอบปาก                       ไม่ลำบากส่งนิ้วล้ำแล้วผลุบหาย

เอื้อมมือจับเคล้นคลึงที่แก่นกาย                                      น้ำเป็นสายไหลล้นออกจากตัว

            แล้วนิ้วเรียวเอื้อมมาปาดเป็นเป็นตัวช่วย              อ่อนระทวยไร้ทุกอย่างภายในหัว

ทั้งปล่อยใจปล่อยกายลิ้นระรัว                                        ละเลงทั่วอกเต่งพลางเคล้นคลึง

            เริ่มหนึ่งนิ้วส่งเข้าแล้วค่อยเพิ่ม                            ใส่นิ้วเติมเต็มสลับเข้าออกดึง

เข้าออกผลุบเรียงเสียงครางอื้ออึง                                   เอาแขนขึงพลาดไขว้ไว้หัวเตียง

            เอานิ้วออกก่อนแทรกกายตัวเข้า                         ยิ่งมัวเมาบทรักยิ่งเกิดเสียง

กอดก่ายแทรกเกลือกกายไปทั่วเตียง                               พลิกตัวเอียงเข้าออกสะโพกไว

            แต่ไม่ปล่อยคนล่างรู้สึกเจ็บ                                 ลิ้นเรียวเก็บหยาดน้ำมุมปากใส

น้ำตาหล่นใช่ว่าจะเศร้าใจ                                               เพียงเผลอไผลรสสัมพันธ์ที่ถึงทรวง

            ร่างบนเร่งสอดใส่ขยับโยก                                  จับสะโพกแน่นรัดอย่างแหนหวง

แล้วขยับโยกย้ายส่ายเอวควง                                         พลางจับพวงลูกกลมเฟ้นเคล้นคลึง

          อีกไม่ไกลจะถึงจุดใฝ่ฝัน                                   ต่างผลัดกันปรนเปรอเมื่อใกล้ถึง

กระแทกใส่เฟ้นกายกัดดูดดึง                                          เสร็จครั้งหนึ่งก่อนครั้งสองจะเริ่มตาม

            กว่าบทรักจะจบเกือบรุ่งสาง                               ทั้งสองร่างกอดก่ายจิตไหวหวาม

เพียงบทรักบทนี้ใช่เพียงกาม                                          แต่หมายความเริ่มรักตราตรึงใจ

            เริ่มไร้รักตอนนี้กลับเปลี่ยนผัน                            ผ่านคืนวันเศร้าหมองพลันสดใส

สองคนจะเริ่มเดินเคียงคู่ไป                                            สองกายใจรวมเป็นหนึ่งคือทูแจ

ฮปก.ผู้ประพันธ์

จบแล้วเหตุเกิดจากอ่านกระทู้ถอดบทอัศจรรย์ในพันทิพย์ล้วนๆ

แล้วเมื่อวานแต่งเล่นๆสั้นๆ แต่ @ThenanTeuk อยากอ่าน

นี่ก็บ้าจี้ ขุดความรู้สมัยเด็กน้อยมาใช้

ถูกบ้างผิดบ้างให้อภัยกัน

 ฝาก #ฟิคเสภา ให้หรือจะเม้นให้เราบ้างนะ

อยากรู้ว่ามันดีหรือไม่ดี ถ้ามันดีก็อยากแต่งต่อ

รักคนอ่านนะรู้ยัง

ลำนำส่งท้าย คืนวิวาห์ #destiny2jae

ร่างบางของยองแจหมดแรงอยู่ในอ้อมกอดของแจบอมก่อนที่คนตัวสูงจะละริมฝีปากก่อนจะเริ่มย้ายมาขบเอาที่ใบหูที่ขึ้นสีแดงไม่ต่างจากแก้มกลม ส่วนสองมือก็ทำหน้าที่สอดประสานมือหนึ่งล้วงเข้าไปในเสื้อยืดตัวโคร่งอีกมือก็ปัดผ่านไปที่ส่วนล่างผ่านกางเกงผ้ายืดที่อีกคนใส่อยู่

แจบอมออกแรงดันร่างของคนตัวเล็กให้สะโพกกลมกลึงพิงไปกับระเบียง ทำให้ยองแจคว้าคออีกคนมากอดไว้เพราะกลัวว่าตัวเองจะตกลงไปข้างล่าง

“คนบ้าถ้าผมตกลงไปจะทำอย่างไง”

“ผมไม่ปล่อยคุณตกลงไปหรอก” พูดจบก็ส่งยิ้มกระชากใจให้คนตรงหน้าก่อนจะจับคนตัวเล็กหันหน้าออกไปยังเบื้องหน้าจัดแจงท่าให้คนตัวเล็กเอามือสองข้างท้าวกับขอบระเบียงไว้

“วิวดีชะมัด” แจบอมพูดก่อนที่อีกมือล้วงเข้าไปในเสื้อยืดปัดป่ายสะกิดตุ่มไตที่ตั้งชูชันเพราะแรงอารมณ์ที่มากขึ้น ก่อนจะกระชากเสื้อยืดตัวโคร่งออกจากร่างบาง

“คนดีของผม เป็นของผมนะครับ” พูดจบอีกมือก็ดึงเอากางเกงทั้งชั้นในและชั้นนอกออกไปกองอยู่ตรงหัวเข่า

“อ๊ะ”

ยองแจสะดุ้งเมื่อลมเย็นเอื่อยๆ พัดผ่าน แจบอมไม่รอช้าพรมจูบไปตัวทั้งแผ่นหลังสลับดูดดึงสร้างรอยรักสีกุหลาบอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ สองมือก็เคล้นคลึงคลึงปลุกปั่นอารมณ์ให้ร่างบางไปด้วย

“อื้อออ” ยองแจหลุดเสียงครางแผ่วออกมา ก่อนจะหันหลังช้อนตามองคนตรงหน้าอย่างออดอ้อน

“นี่กำลังยั่วผมอยู่นะรู้ตัวไหม” แจบอมพูดก่อนจะใช้ปลายนิ้วขยี้เข้าที่ส่วนปลายของร่างบางที่มีน้ำใสออกมา

“อ๊ะ อื้ออออ แจ อ๊ะ แจบอมอ่า”

“คุณน่ารักจนผมจะอดใจไม่ไหว” พูดจบก็ละมืออีกข้างจากตุ่มไตด้านบน เร็วเท่าความคิดก็เปลี่ยนมาเค้นคลึงที่ช่องทางด้านหลังที่ปิดสนิท

แก้มก้นสองข้างถูกแยกออกจากกันก่อนแจบอมจะค่อยๆ ดันนิ้วเรียวเข้าไป

“อื้อออ อ๊ะ เจ็บ” ร่างบางของยองแจน้ำตาไหล เพียงแค่นิ้วเรียวเข้าไปก็สร้างความเจ็บให้ตนเองได้แล้ว

“ชู่ววว อย่าร้อง ผมสัญญา ผมจะไม่ทำให้คุณเจ็บ” แจบอมให้คำสัญญาก่อนจะค่อยๆ ขยับนิ้วเข้าออกเพื่อให้ร่างบางคุ้นชิน

นิ้วเรียวเริ่มขยับได้เร็วขึ้นก่อนจะขยับเข้าออกอย่างรวดเร็ว แจบอมสอดเข้าไปจนสุดก่อนจะขยับหมุนไปรอบๆ ก่อนที่นิ้วที่สองจะถูกส่งตามเข้าไป

“อ๊ะ อ๊า ตระ ตรง ตรงนั้นมัน อื้อออออออ” ยองแจครางแผ่วเมื่อนิ้วยาวเหมือนจะไปโดนจุดที่ทำให้รู้สึกดี

“ตรงนี้อย่างงั้นหรอ” จบคำก็กดย้ำๆ ตรงจุดกระสันของอีกคนก่อนจะเริ่มขยับหมุนคว้างไปรอบๆ และเริ่มงอนิ้วให้ไถขูดไปกับผนังอ่อนนุ่มด้านในที่กำลังตอดรัดเขาอย่างระรัว

“อ๊ะ แจบอม แจบอมอ่า” ร่างบางปล่อยเสียงครางหวานออกมาเมื่อนิ้วเรียวในช่องทางหลังขยับโดนจุดกระสันภายในก่อนจะปลดปล่อยออกมา

“ยะ หยุดเลย อ่ะ อึก”

แจบอมดึงนิ้วออกทันทีเมื่อคนสวยตรงหน้าปลดปล่อยออกมาก่อนจะเอื้อมมือไปปาดเอาน้ำรักสีขาวขุ่นมาชโลมไปทั่วแท่งร้อนของตตนเอง

“จะ จะ ทำอะไร” ยองแจเอ่ยเสียงสั่นร่างบางทรุดลงไปในอ้อมแขนแกร่ง แต่ก็ไม่มีคำตอบนอกจากจุมพิตของร่างสูง

แจบอมค่อยๆช้อนสะโพกกลมของคนตรงหน้าขึ้นก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองไปโดยไม่บอกกล่าว

“อื้ออออออออ ฮึก”

“สวบบบบบบบบบบ”

ยองแจได้แต่ครางออกมา เพียงครั้งเดียวที่แจบอมกดสะโพกคนตัวเล็กสวนมาเขาทั้งสองก็แนบสนิทเป็น “คนเดียวกัน”

“คุณโอเคไหม” ถอนริมฝีปากออกและเอ่ยถามคนที่ได้แต่จุกจนพูดไม่ออก เห็นเพียงหยดน้ำตาใสที่ปลายหางตา

“อ่า ยองแจ คุณรู้ไหมผมรอเวลานี้มานานแค่ไหน วันที่ผมจะได้เป็นเจ้าของคุณทั้งหัวใจและร่างกาย”

“คะ คนบ้า” ร่างบางเอ่ยด้วยเสียงสั่นทั้งๆ ที่เจ็บที่ช่องทางด้านหลังแต่ว่าก็รู้สึกดี รู้สึกดีจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ อยากได้ อยากได้มากกว่านี้

คิดได้อย่างนั้นก็แขนโอบรอบคอแกร่งก่อนจะกระซิบคำอ่อนหวานที่ข้างหู

“ผมก็รอเวลานี้มานานเหมือนกัน ผมรักคุณนะแจบอม แจบอมของยองแจ”

พูดจบก็ซุกหน้าเข้ากับไหล่หนา

“ยองแจรู้ไหมคุณน่ารักมากเลย แถมข้างในคุณก็รัดผมจนจะเป็นบ้าแล้ว” แจบอมพูดออกมาอย่างใจคิดก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเข้าออก

ขืนให้มาบอกรักกันเฉยๆ ผมคงโดนรัดจนขาดแน่ๆ

((สวบ สวบ สวบ))

“อ่ะ อ่า แจบอมอ่า”

แจบอมอุ้มร่างบางขึ้นก่อนจะจับขาของคนตัวเล็กเกี่ยวรอบเอวของตัวเองไว้ก่อนจะเปิดประตูกระจกเพื่อพาคนตัวเล็กเข้าไปด้านใน

“แจบอมอ่า มะ อ่ะ อ่ะ มันลึก อ๊ะ” ร่างบางร้องบอกเมื่อแต่ละย่างก้าวของคนตัวสูงเหมือนจะทำให้ตัวตนของอีกฝ่ายเข้ามาลึกกว่าเดิม

ยิ่งร่างสูงยิ่งเดินเร็วขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกได้ ทั้งๆ ที่ปกติไม่กี่ก้าวก็ถึงเตียงนอนแล้วแต่ทำไมวันนี้มันยาวนานราวกับเดินทางไกลร่างบางได้แต่คิดในใจ

(( ตุ๊บ ))

(สวบ สวบ สวบ)

“อ๊ะ อ๊ะ แจบอมอ่า”

ทันทีที่แผ่นหลังร่างบางสัมผัสกับเตียง แจบอมก็ไม่รอช้า ร่างสูงกระแทกสะโพกเข้าออกอย่างหนักหน่วง ริมฝีปากก็ดูดดึงสลับขบกัดสร้างรอยแสดงความเป็นเจ้าของทั่วเนินออกบาง อีกมือนึงก็ขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กสอดรับกับแรงกระแทกสะโพก

“อ่ะ อื้อ แจบอมอ่า อ๊ะ อ๊ะ อ่า”

สองร่างแลกจุมพิตดูดดื่มไม่ต่างกับการเติมเชื้อไฟแห่งราคะ ทุกครั้งที่อีกคนสอดใส่อีกคนก็ขยับสะโพกรับ ช่องทางรักของคนตัวเล็กตอดรัดราวกับแสดงความเป็นเจ้าของ ต่างฝ่ายต่างขยับเข้าหากันอย่างเร้าร้อน ความร้อนลุ่มนี้ดั่งไฟราคะที่หลอมละลายทั้งร่างกายและหัวใจเป็นหนึ่งเดียว สะโพกสอบขยับเข้าหาแรงกระแทกจากร่างสูงครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับรอคอยช่วงเวลาแห่งความสุขเหล่านี้มานานแสนนาน

“จะ อ๊ะ แจบอมอ่า จะไม่ ฮื้อออออออออออออออออออ”

ไม่ทันพูดจบร่างบางของยองแจก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง อิมแจบอมลอบยิ้มมุมปากก่อนจะกดสะโพกเน้นๆ อีกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางของยองแจ

“อื้ออออออออ” ความอุ่นร้อนที่ถูกส่งเข้ามาในช่องทางด้านหลังส่งผลให้ร่างบางครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ส่วนหนึ่งก็ไหลย้อนออกมาตามเรียวขาขาว ไม่รอช้าร่างสูงก้มลงไปด้านล่างก่อนจะใช้ลิ้นเรียวกวาดเอาคราบขาวเข้าไป ในโพรงปากเหมือนการทำความสะอาดร่างกายให้ตัวเล็กที่นอนหมดแรงอยู่

“อ่ะ แจบอมอ่า ทำอะ อะ อะไร” ยองแจได้แต่ถามหน้าแดงก่อนจะได้รับรอยยิ้มของคนตัวสูงเป็นคำตอบ

ยังไม่จบนะ กลับไปอ่านต่อกันได้ที่เดิม CLICK

#destiny2jae

Third :3 #ฟิคจทจ

"แจ็คสันจะทำอะไร" ยองแจเอ่ยถามเมื่อมือหยาบเริ่มเค้นคลึงไปทั่วเนินอกและบดขยี้อยู่ที่ตุ่มไตของตนเองอย่ารุนแรง

"ของเคยๆ คงไม่ต้องถามหลอกมั้งยองแจ่อา" พูดจบก็ใช้ท่อนแขนแกร่งตวัดรอบเอวก่อนจะกระตุกเชือกที่รัดร่างบางอยู่ทำให้อีกคนขึ้นมาอยู่บนอก ก่อนจะพลิกให้อีกคนลงไปอยู่ด้านล่างอย่างรวดเร็ว

"เรามาเริ่มเล่นอะไรสนุกๆ กันดีกว่า" พูดจบก็ไม่รอช้าส่งริมฝีปากร้อนแนบชิดอย่างจาบจ้วง เเละเริ่มบดเบียดอย่างคนเชี่ยวชาญและค่อยๆ ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามความต้องการที่ค่อยๆ เปิดเผยออกมาก

ยองแจได้แต่ส่งเสียงครางเบาๆ ในลำคอก่อนที่จะเอื้อมมือไปรูดรั้งแกนกายของตัวเองเมื่อรู้สึกถึงความปรารถนาของตนเองที่เริ่มก่อตัวขึ้นมา

"ไม่เอาน่าเด็กน้อย มีหน้าที่อยู่เฉยๆ ก็อยู่เฉยๆ ไป" เจบีเอ่ยก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าบนเบาะข้างคนขับก่อนจะหยิบเชือกเส้นยาวโยนให้แจ็คสัน

"ฝากเก็บมือหน่อย พอดีขับรถอยู่ไม่ถนัดหน่ะเพื่อน" เอ่ยกับแจ็คสันก่อนจะขับรถไปตามทาง

เมื่อได้ยินความต้องการของเพื่อนแจ็คสันก็คว้าเอาเชือกเส้นนั้นมามัดมือของอีกคนไว้

ยองแจได้แต่มองอย่างขัดใจก่อนจะโถามตัวเข้าหาแจ็คสันเพื่อบดจูบอย่างเร่าร้อน ยองแจรู้ดีว่าเมื่ออารมณ์ของตัวเองถูกจุดขึ้นมาแล้วก็ไม่ง่ายเลยที่จะหายไป

"ใจเย็นนะเด็กน้อย" แจ็คสันเอ่ยก่อนจะใช้มือคว้าเข้าที่แกนกายของร่างเล็กก่อนที่อีกมือก็เอื้อมไปยังช่องทางสีหวานด้านหลัง

(( สวบ ))

"อื้อ แจ็คสันอ่าาาาาาาา"

 แจ็คสันไม่รอช้าเค้าดันนิ้วแกร่งของตัวเองเข้าไปสำรวจภายในของร่างเล็กทันทีเรียกเสียงครางหวานหูได้เป็นอย่างดี

ด้านในของคนตัวเล็กร้อนผ่าวเหมือนมีใครจุดไฟไว้ แถมช่องทางนั้นยังกระตุกถี่รัดสองนิ้วของแจ็คสันระรัวราวกับท้าทายสิ่งแปลกปลอมที่รุกล้ำเข้ามา

ร่างกายของยองแจเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อไปทั้งตัวก่อนจะหลุดเสียงครางออกมาเมื่อสองนิ้วของแจ็คสันสะกิดโดนจุดกระสันของยองแจ


"อื้อ อ่าา จะ จะ แจ็คคค แรง แรงอีก แรงกว่านี้" ร่างบางเอ่ยก่อนจะขยับสะโพกราวกับเชิญชวญอีกคน

"มันจะยั่วเกินไปแล้วนะ" แจ็คสันเอ่นก่อนจะรัวนิ้วเข้าอออกในช่องทางด้านหลัง ส่วนอีกมือนึงก็ขยับรัวเร็วสลับกับบดขยี้ส่วนปลายจนยองแจแทบจะปลดปล่อยออกมา

"อื้อ หยุดทำไม ทำต่อสิ" ยองแจบ่นเมื่ออยู่ดีๆ แจ็คสันก็ชะงักทุกอย่างก่อนยองแจจะถึงปลายทาง

"ไปง่ายก็ไม่สนุกสิ" แจ็คสันตอบก่อนจะหยิบเอาค็อกริงออกจากกระเป๋า

"อ่าา ยังไม่เเข็งมากยังใส่ได้อยู่นะเนี่ย" พูดจบก็ฟาดมือลงไปที่แกนกายของคนตรงหน้า ความเจ็บทำให้แกนกายของคนตัวเล็กอ่อนตัวลง แจ็คสันอาศัยจังหวะนี้สวมค็อกริงลงไปที่แกนกายสีหวาน

"ไอ้บ้า เล่นอะไรเนี่ย" ยองแจเอ่ยก่อนจะฟาดทั้งแขนลงไปกลางหลังแจ็คสันทั้งๆ ที่ถูกมัดอยู่

"สามสิบนาทีจับเวลา" แจ็คสันไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรก่อนจะเริ่มความหาของเล่นใหม่ในกระเป๋าในขณะที่อีกมือก็เริ่มรูดรั้งแกนกายของคนตัวเล็กให้อีกคนรู้สึกตื่นตัวอีกครั้ง


แจ็คสันเลือกหยิบไวบราเตอร์รูปร่างเล็กกระทัดรัดขึ้นมาหนึ่งอันก่อนจะหันไปปรึกษาคนที่กำลังขับรถอยู่

"อันนี้ดีไหมวะไอ้บี ฮ่าๆ ใจเย็นนะมึง" ถามจบก็แกล้วแซวเพื่อนตัวเองที่มือนึงก็จับพวงมาลัยแต่อีกมือนึงก็รูดรั้งแกนกายของตัวเองอยู่

"อันนั้นก็ได้กูเพิ่งซื้อมาใหม่ แล้วก็นะไม่ต้องมาขำเลยไอ้แจ็คเร็วๆ ด้วย มึงอ่ะ ชักช้า " เอ่ยแบบเน้นคำก่อนจะขับรถไปเรื่อยๆ

มองไปด้านหน้าเป็นไซต์งานก่อสร้าง ที่กำลังก่อสร้างรีสอร์ทในบริเวณไร่ แต่เวลานี้ก็ไม่มีคนงานแล้วเพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว

"อ่ะ อื้อออออ" ยองแจครางเสียงแผ่วเมื่ออยู่ๆ แจ็คสันก็ยัดเจ้าไวบราเตอร์ตัวจิ๋วเช้ามาในช่องทางหลังของตัวเอง

"ก่อนจะไปชมวิวก็ไปดูรีสอร์ทก่อนนะว่าถึงไหนแล้ว ว่าแต่ยองแจบังทัศนียภาพของแจ็คอยู่รู้ไหม" แจ็คสันกระซิบที่ข้างหูทั้งยังแทรกนิ้วเรียวของตัวเองเข้าไปพร้อมๆ กับของเล่นในตัวยองแจ

"อื้อ แล้วจะ อ่ะ อ่ะ ให้ทำไงหล่ะ " ยองแจเอ่ยเสียงกระท่อนกระแท่นแทรกเสียงครางหวาน ไปอยู่กับไอ้บีก่อนแล้วกันนะ" พูดจบแจ็คสันก็กระชากนิ้วเรียวอก่อนจะช้อนตัวของคนตัวเล็กไปยังเบาะคนขับ 

เหมือนรู้งานเจบีชะลอรถก่อนจะหันไปรับคนตัวเล็กมาอย่างยากลำบากก่อนจะจับคนตัวเล็กนั่งหันหน้าเข้าตัวเอง 

ร่างเล็กของยองแจเหมือนจะรู้สึกถึงอะไรที่กำลังดุนดันช่องทางหลงที่ยังมีไวบราเตอร์ตัวจิ๋วอยู่ ยองแจมองตาละห้อยไปที่ข้อมือตัวเองก่อนจะเอ่ยอ้อนเสียงอ่อน

"พี่เจบี แก้เชือกให้ยองแจนะ" พูดจบก็กดจูบหนักๆที่แก้มทั้งสองของคนตรงหน้าก่อนจะกัดริมฝีปากให้พอได้รสเลือด

ส่วนเจบีก็เป็นคนที่แพ้ลูกอ้อนของยองแจตลอดก็อดไม่ได้ที่จะแก้เชือกที่รัดทั้งบตัวและมือของยองแจออก

เมื่อปลดเปลื้องพันธนาการเรียบร้อยแล้วยองแจก็ไม่รอช้ายกสองแขนของตัวเองโอบรอบคอสารถีก่อนจะยกตัวเองขึ้นและค่อยๆ ทิ้งตัวลงมาทับแกนกายของคนตรงหน้า เจบีได้แต่ลอบอมยิ้มก่อนจะเริ่มออกรถอีกครั้ง

ร่างของยองแจขยับขึ้นลงอยู่บนตัวเจบีแต่ก็ไม่ได้บดบังทัศนียภาพในการขับรถเพราะเขาก้มลงฝังหน้าเข้ากับซอกคอขบกัดจนเกิดรอยเพื่อระบายอารมณ์ที่พลุ่งพล่านแต่ไม่สามารถปลดปล่อยได้เนื่องจากค็อกริงที่แจ็คสันสวมใส่ไว้

"ต่อไปจะสนุกแล้วนะ" แจ็คสันเอ่ยขึ้นรเมื่อเห็นว่าข้างหน้าเป็นทางขรุขระที่ยังทำไม่เสร็จ แจบียกยิ้มก่อนจะเร่งความเร็วของรถขึ้น

ความเร็วของรถบวกกับพื้นผิวที่ขรุขระทำให้รถโยกไปมาอย่างหวาดเสียวแต่ก็คงไม่เท่ากับยองแจที่ตอนนี้ต้องกระเด็นกระดอนอยู่บนตัวเจบีอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อตัวลอยอยู่กลางอากาศแต่แกนกายของเจบียังไม่หลุดมาจากช่องทางด้านหลังคนตัวเล็กก็ร่วงลงมาทั้งความใหญโตของเจบีก็สร้างความเสียวซ่านให้มากพออยู่แล้วแต่นี้กับมีเจ้าไวบราเตอร์อยู่ด้วย

เมื่อเห็นอย่างนั้นแจ็คคสันก็ยกยิ้มก่อนจะหยิบเอาสายไวบราเตอร์ขึ้นมาก่อนจะกดปุ่มเปิดสวิสซ์เพื่อเริ่มการทำงานของไวบราเตอร์

"อ่ะ อื้อออออออ จะ จะ แจ็คสัน เจ เจ อื้ออออออ เจบี อ่าาาาาาา" ร่างบางครางกระเส่าแต่คนทั้งสองก็"ม่สนใจเมื่อเจบียังคงตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไปตามทางลูกระนาด ให้คนข้างบนตัวเองกระเด็นกระดอนกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ส่วนแจ็คสันก็สำรวจงานตามข้างทางแต่มือก็คอยกดเพิ่มระดับการสั่นไหวของไวบราเตอร์อย่างนึกสนุก

ใจของยองแจอยากจะกระชากเจ้าค็อกริวออกจากแกนกายของตัวเองแต่ใจก็ยังอบากสนุกอยู่ ช่างเป็นความทรมานที่แสนมีความสุขอย่างมากเลย

เจบียกสะโพกขยับตัวสวนทางกับร่างบางที่กระเด็นกระดอนไปมา จนในที่สุดร่างสูงก็ปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางสีหวานของคนตัวเล็ก


"อื้ออออออออออ" ยองแจครางลั่นเมื่อรับรู้ถึงความอุ่นร้อนที่ส่งเข้ามาด้านในก่อนจะซุกซอกคอของเจบีอย่างหมดแรง

ร่างบางที่อยากปลดปล่อยแต่ก็ปลดปล่อยไม่ได้เลยได้แต่ข่มใจตัวเองไว้


"อ่า ถึงแล้ว" เจบีเอ่ยเมื่อขับรถมาจอดที่จุดชมวิวก่อนจะเปิดประตูและพาคนตัวเล็กออกมาจากรถทั้งที่ยังไม่ถอดถอนความเป็นชายของจากช่องทางสีหวาน


"อื้ออออออออออ" ยองแจแทบจะขาดใจเมื่อแต่ละก้าวของเจบีทำให้แกนกายใหญ่โตกระแทกไวบราเตอร์ไปโดนจุดกระสันภายใน

น้ำสีขุ่นที่เจบีปล่อยไว้ก็ไหลไปตามขาของเขาและคนตัวเล็กในทุกย่างก้าวที่เดิน เรียกสายตาที่แสดงความต้องการอย่างไม่ปิดบัง

แจ็คสันเดินไปรอทั้งคู่ไม่ไกลเท่าไหร่ มองไปก็เห็นวิวสวยของภูเขาและแสงไฟระยิบระยับตามบ้านเรือนด้านร่าง

เมื่อเจบีเดินมาถึงแจ็คสันก็ตรงไปประกบปากกกับคนที่กอดคอเจบีแน่นก่อนจะกระซิบเสียงเบาที่ข้างหู

"เด็กดี เดี๋ยวจะให้รางวัลนะ" เอ่ยจบก็เอื้อมมือไปดึงค็อกริงออก 

ทันทีที่ห่วงที่รัดปลายยอดแกนกายไว้หลุดยองแจก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะหน้าท้องอย่างหมดแรงก่อนจะปล่อยแขนทั้งสองข้างออกจากคอคนที่อุ้มมา แต่ก็ได้ทั้งสองประคองไม่ให้ร่วงลงไปที่พื้น

"แจ็คว่าถึงตาแจ็คแล้วแหละ" แจ็คสันยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะรับตัวยองแจแล้วพาเดินไปยังต้นไม้ใหญ่ตรงจุดชมวิว


เมื่อมาถึงต้นไม้ใหญ่ตรงจุดชมวิวแจ็คสันก็ดันร่างของยองแจจนแผ่นหลังแนบไปกับต้นไม้ใหญ่ ยองแจก็ไม่รอช้ายกขาข้างหนึ่งมาเกี่ยวไว้ที่รอบเอวแจ็คสันสองมือก็โอบรัดคอคนตรงหน้าแน่น


"อื้อออออออออออออออ แจ็ค" ยองแจร้องเสียงหลงเมื่อแจ็คสันดันตัวตนของเขาเข้ามาจนสุดในคราวเดียว

แกนกายใหญ่ของแจ็คสันหมุนคว้างเมื่อแจ็คสันควงสะโพกใส่ช่องทางอ่อนนุ่มของยองแจสร้างความอึดอัดและเสียวซ่านให้ร่างบางเป็นอย่างมาก


"โอเครใช่ไหม" แจ็คสันกระซิบข้างหูคนตัวเล็กก่อนจะใช้ปลายลิ้นร้อนไล้เลียนบนใบหูสลับแหย่เข้าออกรูหู ส่วนด้านล่างยังขยับเข้าออกด้วยความหนักหน่วงเมื่อหนึ่งใช้ประคองร่างเล็กส่วนอีกมือหนึ่งก็เอื้อมไปขยับแกนกายให้


"อ่า แจ็คคค เร็.... เร็วอีก ซี๊ดดดดดดดดด" ร่างบางได้แต่ร้องกครางเสียงหลงเมื่อความต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ น้ำสีขุ่นที่อีกคนปล่อยไว้ก็เป็นตัวช่วยขั้นดีให้กิจกามครั้งนี้ไหลลื่น

"มุมนี้สวยดีนะ" ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่อิมแจบอมถือกล้องถ่ายรูปขึ้นมา ก่อนจะหันกล้องไปยังจุดชมวิวที่มองเห็นแสงไฟจากตัวเมืองไกลๆ ก่อนจะหันกลับมายังแจ็คสันและยองแจที่กำลังยืนขยับสะโพกใส่กันอยู่


((แช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ)) เสียงชัตเตอร์ที่ดังถี่ๆ เป็นตัวบอกอบ่างดีว่ากิจกามนี้ก็เป็นอีกครั้งที่เจ้าตัวบันทึกเอาไว้

"เจบีอ่า จะถ่ายทำมะ ...อื้อ" ยองแจหันมาพูดกับอีกคนก่อนจะโดนอีกคนสวนสะโพกเข้าใส่

"นี่กะว่าจะเอาไปทำโฟโตบุ๊คไว้ดูเล่น" แจ็คสันเอ่ยก่อนจะขยับมือที่ส่วนอ่อนไหวของยองแจก่อนอีกคนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้ง เช่นเดียวกับที่แจ็คสันก็เร่งจังหวะก่อนจะปลดปล่อยตามไปอีกคน

.
.
.





ไว้จะมารีไรท์นะ ตอนนี้เครียดเรื่องบัตรหนักมาก อ่านต่อได้ที่ เด็กดี 

ถ้าไม่รบกวนจนเกินไปสามารถคอมเม้นต์หรือติด #ฟิคจทจ ในทวิตเตอร์ก็ได้นะ


รักคนอ่านนะรู้ยัง

ฮปก.คนดีคนเดิมเพิ่มเติมคือความกาม