LOVE SILENCE 03.5
ขอพื้นที่ให้เราก่อน เราแค่อยากจะบอกว่าอย่าคาดหวังนะ T^T
#LS2JAE
ทันทีที่จบคำตอบรับของเจียเอ๋อก็เหมือนคำว่ามิตรภาพของพวกเขาก็จบลงไปพร้อมกับที่จินยองพาเจียเอ๋อไปยังโซฟาตัวใหญ่กลางห้องทันที ก่อนจะออกแรงผลักเจียเอ๋อลงกลางโซฟาไม่แรงมากนักแต่ด้วยทั้งฤทธิ์ของเหล้าที่ดื่มไปบวกกับฤทธิ์ของยาแล้วก็ทำให้เจียเอ๋อลงไปนอนอย่างหมดสภาพได้ไม่ยากนัก
จินยองทิ้งตัวล้มทับอีกฝ่ายก่อนจะค่อย ๆ ซุกไซร้ปลายจมูกไปตามซอกคอขาวอย่างละเมียดละไม และวกกลับไปที่ใบหูที่เปลี่ยนเป็นสีแดงจัด
“เจียเอ๋อต่อไปนี้ระหว่างเราคงไม่มีคำว่าเพื่อนอีกต่อไปแล้วแหละ” พูดจบก็ล้วงมือไปในเสื้อเชิ้ตสีอ่อนนิ้วเรียวปัดป่ายไปตามยอดอกที่เริ่มชูชันรับสัมผัสของตนอย่างหยอกล้อ
“จินยองเราขอโทษ”
“เราไม่รู้หรอกว่าคำว่าขอโทษของเจียเอ๋อที่บอกมาเพราะอะไรและเราก็ไม่รู้ว่าทำไมคำว่าเพื่อนของเรามันถึงผิดรูปผิดร่างขนาดนี้เจียเอ๋อ” จินยองยิ้มให้เจียเอ๋อแต่ไม่ใช่รอยยิ้มที่มาจากความสุขแต่หากเป็นยิ้มที่เกิดจากความอึดอัดใจและความทรมาน
“คิดดีแล้วใช่ไหมที่จะให้เราช่วยแบบนี้”
“ขอโทษจินยองเจียเอ๋อขอโทษ” เจียเอ๋อตอบกลับพร้อมทั้งน้ำตาก่อนจะยื่นมือไปคว้าคอคนตรงหน้ามามอบจุมพิตที่แสนลึกซึ้งแทนคำพูดทั้งหมด แทนคำขอโทษที่อยากจะให้คนตรงหน้า
ใช่เจียเอ๋อรู้ รู้ว่าจินยองรู้สึกอย่างไรกับเขาแต่เขาเลือกที่จะปฏิเสธความรู้สึกนั้นมาตลอดเพียงเพราะคำว่าเพื่อนที่อยากจะรักษาไว้ให้นานที่สุดแต่คืนนี้เขาขอทำตามหัวใจทั้งของตัวเองและของจินยองสักครั้งก่อนจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว
จินยองเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีอ่อนที่อีกคนใส่อยู่ก่อนจะดึงออกอย่างไม่รีบร้อน ทุกจุดที่มือคู่สวยปัดผ่านก็ตามด้วยริมฝีปากหนาทุกจุดเรียกเสียงครวญครางหวานหูจากคนใต้ร่างได้อย่างต่อเนื่อง
“อา...” เจียเอ๋อส่งเสียงร้องเมื่อจินยองขบกัดไปที่ฐานของตุ่มไตบนหน้าอกของตนเอง
ใบหน้าขึ้นสีจัดด้วยแรงอารมณ์ของเจียเอ๋อก้มมองมายังเจ้าของใบหน้าที่วนเวียนอยู่ตรงหน้าอกไล้ลงไปจนถึงหลุมกลางกายก่อนที่อีกคนจะช้อนตามาเห็น
จินยองไม่รอช้าเมื่อก้มลงไปต่ำกว่านั้นเขารู้ดีว่าเวลานี้เจียเอ๋อคงทรมานมากมือหนาจัดการรูดรั้งเอากางเกงขายาวของอีกคนออกไปเหลือไว้เพียงอันเดอร์แวร์สีเทาหม่นที่ทำให้เห็นถึงอะไรที่อยู่ภายในก่อนจะใช้มือจับไปตามความยาวผ่านเนื้อผ้าหนา
“อื้อ...จินยอง” เจียเอ๋อผวาเมื่อจินยองออกแรงขยับมือถูไถผ่านเนื้อผ้าเร็วขึ้นในขณะที่อีกมือก็ล้วงผ่านเนื้อผ้าไปยังช่องทางด้านหลังที่ยังไม่ได้เตรียมความพร้อมสำหรับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น
จินยองสอดมือเข้าไปในอันเดอร์แวร์สีเทาหม่นก่อนจะใช้ปลายนิ้วโป้งนวดคลึงที่ปากทางเข้าด้านหลังสลับกับถูไปกับแกนกายสีหวานผ่านเนื้อผ้า เจียเอ๋อหลับตาแน่นด้วยความเสียวกระสันก่อนจะเอื้อมมือไปจับกับไหล่กว้างของจินยองพร้อมทั้งฝากรอยเล็บจิกเข้าไปอย่างหาที่ระบายอารมณ์ที่กำลังถูกปลุกปั่นอยู่ในตอนนี้
“จินยองช่วยเรา เราไม่ไหวแล้ว” ร้องขออย่างต้องการเมื่อจินยองยังไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้ซักทีเรียกรอยยิ้มมุมปากกับแววตาเศร้าอีกคนได้ดี
“อย่าเอาเปรียบกันสิเจียเอ๋อ” พูดจบก็ละมือออกจากทั้งด้านหน้าและด้านหลังพร้อมทั้งออกแรงเปลี่ยนตำแหน่งให้เจียเอ๋อไปอยู่ด้านบน
“อื้อ..” เจียเอ๋อเอ่ยอย่างขัดใจก่อนจะดึงเอาอันเดอร์แวร์ของตัวเองออกและคว้าเอากางเกงของจินยองออกด้วย โดยที่จินยองเองก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
ในเมื่ออารมณ์อยู่เหนือเหตุผลและความต้องการมีมากกว่าสิ่งใดเจียเอ๋อค่อย ๆ ขยับกายไปคร่อมร่างของจินยองใช้สองมือประคองท่อนเนื้อร้อนของอีกฝ่ายก่อนจะทิ้งตัวลงไปดูดกลืนท่อนเนื้อเปลือยเปล่านั่น
จินยองคว้าสะโพกเพียวที่ขยับอยู่บนตัวเขาสลับกับสวนสะโพกของตัวเองตอบรับอีกผ่ายหนึ่งเรียกเสียงครวญครางได้เป็นอย่างดี
“อ่า...จิน...จินยองงง” เจียเอ๋อเริ่มขยับเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ที่ลุกโชนก่อนที่อีกฝ่ายจะเป็นคนพลิกร่างของเจียเอ๋อลงมาแนบกับโซฟาและเปลี่ยนให้ตัวเองเป็นคนควบคุมกิจกามในครั้งนี้
ทันทีที่แผ่นหลังของเจียเอ๋อสัมผัสกับโซฟาอีกครั้งจินยองก็แทรกกายตัวเองเข้าไปสุดความยาวก่อนจะถอนออกมาและใส่กลับเข้าไปใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่าจนอีกฝ่ายเอ่ยปาก
“ไม่ไหว จะไม่ไหวแล้วจินยอง อ่า...” ทันทีที่เจียเอ๋อพูดจบก็ปลดปล่อยความต้องการของตัวเองมาเต็มหน้าท้อง แต่ด้วยฤทธิ์ของยาก็ไม่ได้ทำให้ความต้องการของเจียเอ๋อสิ้นสุดลง
เจียเอ๋อลอบมองหน้าจินยองที่ดูจะใกล้ปลดปล่อยเต็มที่ก่อนจะออกแรงรัดท่อนเอ็นร้อนในตัวพร้อมทั้งแรงกระแทกเข้าออกของคนอีกไม่กี่ครั้งก่อนจะปลดปล่อยเข้ามาในช่องทางด้านหลังและคว้าเข้าที่หลังคอคนข้างใต้ก่อนจะประกบจูบและเริ่มขยับสะโพกอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง อย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงหรือจะหยุดลงก็ต่อเมื่อไม่ใครก็ใครจะหมดแรงจนสลบไปเสียก่อน.
LOVE SILENCE >> http://writer.dek-d.com/hiperging/writer/view.php?id=1372445
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น